Fontgrootte: +
2 minuten leestijd (413 woorden)

5. Verslaafd

Na mijn eerste stapjes, vond ik steeds meer fun in het dansen. En zo gebeurde het dat ik minimaal 2x per week bij de dansschool te vinden was. Samen met mijn danspartner naar de lessen. En alleen naar de oefen- en dansavond (want mijn danspartner werkte op vrijdag). De eerste stap was lastig, maar eenmaal een paar keer geweest, ontmoette ik er nieuwe vrienden en dansmaatjes en voelde ik me altijd welkom. Samendansen deed wat met me. Bij stijldansen had ik dit nooit zo ervaren. En als ik gewoon uitging, voelde ik me altijd bekeken. Maar bij Salsa (en zijn zusjes, broertjes) was het anders. Ik leerde ik echt contact maken. Met anderen en met mezelf. Ik was op les gegaan om nieuwe pasjes te leren, maar er gebeurde meer. Ik voelde me mooi, vrijer en had ontzettend veel plezier.

De muziek maakte me direct vrolijk, ik kon door de dans expressie geven aan mijn sensualiteit en vrouw zijn. Als ik danste, stond de tijd stil (en nog steeds). Als ik na de les of een dansavond naar huis reed, verheugde ik me al op weer een volgende dansles of avond. Zo werden twee avonden, drie avonden en uiteindelijk was ik alleen nog de zaterdag en zondag thuis (dit was voordat ik feestjes buiten Amanné ontdekte).

Nog steeds koester ik de mooie herinneringen aan deze eerste dansjaren met vele bijzondere dansers, die nog steeds een glimlach op mijn mond toveren als ik aan ze denk. Zo was er Rudy, een heerlijke muzikale Antilliaanse jongen, die zo op zijn eigen manier danste. Hij maakte me altijd aan het lachen en toverde bewegingen en muzikaliteit uit mijn lichaam waar ik het bestaan niet van wist. En Paul, die mijn tweede danspartner werd en waarmee ik geweldige afdanservaringen deel. Die achten hadden we zeker verdiend. En Dennis, die er in mijn herinnering eigenlijk alleen was als de band van Ayakamata moest optreden. In de pauze van de band had ik dan geluk en zweefden we in keurige open danshouding over de vloer. Geen spannende figuren of aparte moves, maar gewoon één met de muziek. Terwijl ik dit schrijf voel ik mijn mondhoeken omhoog krullen en sluit ik nog even mijn ogen om de herinneringen ten volste te beleven.

Wat doet de dans met jou?


Ontdekken wat de dans met jou doet?

Volg een proefles

Of schrijf je direct in:
Kijk hier of er een actie loopt voor beginners
Of schrijf je in voor de normale cursus

×
Stay Informed

When you subscribe to the blog, we will send you an e-mail when there are new updates on the site so you wouldn't miss them.

6. Mijn partner wil niet dansen, maar...
4. Your space, my space
 

Deel je ervaring & lees die van anderen 1

Gast - Linda op dinsdag, 04 april 2017 11:54

Leuk om te lezen Astrid. Heel herkenbaar. Ik dans ook het liefst elke dag.

Leuk om te lezen Astrid. Heel herkenbaar. Ik dans ook het liefst elke dag.
Reeds Geregistreerd? Hier Aanmelden
vrijdag, 19 april 2024

Captcha afbeelding